Maandag: Vader belt voor afspraak omdat zoon Gijs( 10 jaar) een dikke knie heeft door een trap ertegen van zijn zusje. Gijs kan niet meer lopen.

Dinsdag: Het niet lopen blijkt gedragsmatig. Ik moet alles uit de kast halen om Gijs op de loopband aan het lopen te krijgen, maar het lukt! Hij loopt nog wel mank en we maken afspraak voor vrijdag die vader af mag bellen als het goed gaat.

Woensdag: Gijs assisteert 2 uur, normaal lopend, bij de hockeytraining van zijn zusje.

Donderdag : Vader belt afspraak af: ‘Ik wil je ontzettend bedanken. Je doet je werk verschrikkelijk goed. Het lijkt me alleen niet helemaal ideaal qua businessmodel.’

Ik zit nog steeds na te gniffelen😀