Jongens van zo'n 10 a 15 jaar die onleesbaar of veel te langzaam schrijven; ik zie er veel. Het lijkt vaak een onoplosbaar probleem, maar dat is het helemaal niet! Ik vind het leuk om te analyseren waar het hem nou in zit, en dan het probleem samen aan te pakken.

Raphaël van gisteren ( groep 8) is hoogbegaafd, heeft een goede fijne motoriek, maar kan toch niet in een normaal tempo schrijven. Hij gebruikt alleen blokletters.

Samen met vader zijn we er na een half uur min of meer uit. Hij wil absoluut geen fouten maken, en is ergens in groep 3 afgehaakt: 'dit kan ik niet', was zijn conclusie.

Dat zie ik vaker bij slimme kinderen; ze zijn niet gewend om tijd te moeten besteden aan iets nieuws leren en houden er onmiddellijk mee op als iets voor hen wat moeite kost. Leren, fouten maken dus, is voor hen nieuw en eng.

Daar gaan we dan dus mee aan de slag. Expres slordig ( maar nog net leesbaar schrijven), Raphaël moest echt wat overwinnen om dat te doen, maar uiteindelijk brak er een brede lach door. En dan is ook mijn dag weer geslaagd!

Volgende week gaan we verder, en laat hij mij zijn dagboek lezen. Afspraak: maximaal 5 minuten per dag schrijven

niet netjes/ wel leesbaar

geen persoonlijke onderwerpen ( zijn toevoeging :-))