Ik hou van kletsen, doe dat overal, en met iedereen. Ook met de - soms hoogbejaarde- patiënten van mijn collega's.

Vlak voor kerst zat een dame van 90+ in haar uppie uit te puffen in de oefenzaal. Ik sprak haar aan en we kletsten wat over kerst. Ik vroeg haar of ze gezelschap had met kerst. “Nee.. “ Ze vertelde over de kerkdienst als hoogtepunt en de tijd die zo langzaam verstrijkt voor haar op die dagen. 1 kerstdag vond ze meer dan genoeg.. Ik vertelde wat over mijn plannen en we hadden het over ons gedeelde plezier in het zingen van kerstliedjes.

Ik ging weer verder. Ze wenkte me, ik kwam, en ik kreeg een onverwachte knuffel: "Dit, enkel dit, maakt het zoveel lichter." Ik bedankte haar en we keken elkaar blij in de ogen. Ik beloofde met kerst zo af en toe aan haar te denken. Ook vandaag doe ik dat nog dus :-).